Geld bestaat niet
Formeel heet dat “Fiduciair Geld”.
In de volksmond zegt men “wat de gek er voor geeft”.
Op het Internet is veel informatie
te vinden over de rol van banken, ten aanzien van geld.
Onderaan is een selectie van referentiemateriaal voor het volgende te vinden.
Geld is het Gouden Kalf; een afgodsbeeld, een
bijgeloof.
Geld is niets meer dan oud papier en (lood om) oud ijzer.
Er is géén gouden standaard waaraan geld haar waarde ontleend.
Er is zelfs geen andere waarde dan - letterlijk - wat de gek er voor geeft.
Mensen krijgen geld van de bank, in ruil voor
een overeenkomst.
Het is belangrijk om te begrijpen wat die overeenkomst betekent.
De geldlener verplicht zich een leven te geven voor het terugbetalen van
dat geld.
De geldlener krijgt - als dat niet gebeurt - de eigendommen (of het
leven) van de geldlener.
Hierin
zijn veel oude mythen te herkennen: het verkopen van je ziel voor
rijkdom.
Je ziel (bezieling) ligt in je (be-leving) van Vrije Keuze.
De rijkdom die je ontvangt, in ruil, is op niets gebabseerd: ‘bedrog en
leugen’.
Geld is niet meer dan een getal in een computer.
Veel mensen kennen geld als ‘een vorm van
energie’, “vermogen”.
Via geld kan je een ander laten doen wat je zelf op dat moment niet doen kan.
Voor geld doen mensen dingen die ze zonder geld niet zouden doen.
Het problem met geld (een vorm van vertrouwen) is dat het alleen werkt als
het van iedereen is.
Banken menen momenteel dat zij eigenaars
zijn van het geld.
Banken menen dat zij geld mogen drukken en uitgeven, en de waarde ervan
bepalen.
Geld heeft echter alleen waarde in en door haar gebruik; op het moment
dat het van hand verandert.
Om geld te genezen is het nodig het geld uit handen van banken te halen, en
houden.
Dat is eenvoudig te doen.
Geld is (al lang) niet meer dan een getal in een computer.
Het enige wat nodig is, is een centrale gemeenschappelijke ‘computer’ (een
netwerk).
Die computer wordt, per definitie, eigendom van alle gebruikers.
Het problem van geld, momenteel, is dat het de
functie heeft van de ketting voor slaven.
De Aarde voedt iedereen, en genereert overvloed in al zij doet.
Alleen mensen vragen mensen om geld voor elke verrichting.
Mensen zijn daarmee de meest parasitaire vorm van leven op Aarde.
Voor onze samenleving is te stellen:
Mensen parasiteren op de Aarde.
Mensen parasiteren op alle levensvormen.
Mensen parasiteren op elkaar.
Mensen parasiteren op zichzelf.
Er zijn nu mensen die proberen om, via geld,
eigenaars te worden van de Aarde.
Het rentepercentage van banken is het percentage van mensen wat failliet gaat.
Er bestaat namelijk geen tegenwaarde voor de lening van een bank.
Het geld wat gevraagd wordt aan rente bestaat daardoor ook niet.
Op het internet is een heldere samenvatting te vinden.
De rol van de Federal Reserve Bank wordt in
steeds meer detail bekend en beschreven:
Ook raakt steeds beter bekend dat het
Belastingsysteem in de U$A berust op bedrog:
Het geldkartel wat daarachter bestaat is in feite
de oorzaak van de problemen:
Daarachter staat weer een systeem wat is gebaseerd op geloof, en
overtuiging.
De manier waarop ze - stelselmatig - werken is te
zien in hun gebruik van Economic Hitmen:
Het instorten van de geldmarkt
(2008).
Er is geen geldcrisis, want - technisch gezien -
er is geen geld.
Factoren die momenteel de geldzaken bepalen zijn:
- FDR
bankbiljetten
- oliedollars
- Republikeinse
agenda
- geldwindhandel
Boven is al genoemd dat de Amerikaanse dollar
geen tegenwaarde heeft; de FRB drukt zoveel als de regering als “Bonds”
uitschrijft voor de bank.
Oliedollars worden op dezelfde manier gedrukt. De
olielanden krijgen in die zin slechts gedruk papier in ruil voor Olie.
Kissinger heeft daarbij bedongen dat de olielanden ook een aandeel kopen in de
Amerikaanse staatsschild. Tussen de aankoop van de oliebronnen en de verkoop
aan de oliebedrijven krijgt de Wereldbank haar aandeel, met een jaarinkomen van
circa 80 miljard dollar, waarmee ze het gedrag van landen op de wereld willen
bepalen. De Economic Hitmen van de Amerikaanse regering hebben daarmee al veel
popitieke drama’s veroorzaakt.
De Republikeinse regering krijgt vooral stemmen
van mensen die zekerheid zoeken; vooral mensen die verplichtingen hebben bij
banken - hypotheken zijn daarvan een voorbeeld. Dat deed ze besluiten om de
hypotheekgrens te laten verlagen om meer kiezers te trekken.
(Op dezelfde manier hadden ze eerder al kiesdistricten veranderd; een methode
waarmee Engeland ook in Noord-Ierland aan de macht bleef.)
Door het uitschrijven van goedkope leningen aan
een bevolkingsgroep met laag inkomen (en lage opleiding) konden meer mensen
huizen kopen; maar na het wegvallen van de wervingskortingen konden velen
daarvan die hypotheek niet betalen. Inmiddels waren deze hypotheken
doorverkocht, en weer doorverkocht, en verder, van banken naar banken, die elke
keer daarover - naar elkaar, voor zichzelf - een winstmarge hebben gerekend.
Dat zijn de zogenaamde ‘miljarden’ die de banken hebben verloren: winsten die
ze voor zichzelf aan elkaar hebben berekend. ‘Dat zijn verliezen die ze zelf
moeten dragen en niet op de klanten van de banken kunnen verhalen’.
